Ik heb medische sociologie gestudeerd aan de universiteit van Nijmegen en later ben ik aan de universiteit van Maastricht gepromoveerd in de gezondheidswetenschappen. Mijn proefschrift ging destijds over de sociale gevolgen van een beroerte. Daarmee was mijn belangstelling geboren voor het maatschappelijk onheil als gevolg van een ongeluk in de hersenen, variërend van zwaar hersenletsel tot een ‘simpele’ hersenschudding. Hoe dieper ik in dit onderwerp dook, hoe meer ik me verbaasde over de tekorten in de zorg voor deze omvangrijke groep patiënten. Ik heb geconstateerd dat er nog heel veel onbekendheid bestaat over de gevolgen van herenletsel en hersenschudding en dat er nog zoveel expertise ontbreekt. Er zijn in Nederland minstens 600.000 mensen met langdurende gevolgen van hersenletsel, van wie de meesten hier onvoldoende geholpen kunnen worden. Ook kan ik er met mijn pet niet bij dat dokters nog zo weinig weten over de onzichtbare lange termijngevolgen van NAH. Ik weiger pertinent om deze tekorten in de zorg te accepteren en hoop met mijn boeken een steentje bij te dragen aan verbetering van de situatie.
Eric Hermans